gazeteleri ister ayaküstü,ister kahvenle saatlerce takilarak okudugun bi yerdi;
1 yil once..
ben ayakustu bi bakip cikicaktim..avrupa hurriyet in ozellikle almanya daki turkler in yasadigi sorunlari,ustun basari oykuleri vs.gibi tam da onlarin istedigi sekilde gozlerine sokup'daha cok daha da cok'dedirten milliyetci haberlerini okumak bayiyodu cunku..
ilk sayfaya baktim..baktim..baktim..
gozlerim doldu,yutkunamadim..yutkundum..dondum kaldim bi sure..
3bucukuncu ayim falandi..o zamana kadar galiba ilk kez'ha siktir!!'cikti agzimdan..baska da bi sey cikmadi zaten..cikamadi..
sonra bi daha 'elden' gazete okumamaya karar verdim..
cunku hep birileri oldu..
ismail cem oldu.
ecevit oldu..
bi daha karar almadim,vermedim..
kimseyi yenmedim..kimse olmedi..
ama hrant dink de olmedi,
hic bi olum beni bu kadar etkilemedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder