ilk kez turkiye de bi eyleme katildim..israil in gazze ye saldirisina dur demece,filistin e ozgurluk isteme,savasa hayir eylemi..
ilk kez bi escinselle basortulu bi genc kadini ayni amac ugruna,ayni cumleleri kurarken;
ilk kez 68 kusagi bi abiyi kafalarini tokusturarak selamlasan 2 gence‘hadi gencler,ruhumuz nerde!’ derken duydum!
ilk kez bi eyleme katiliyorum..daha once duymamam,gormemem cok olagan olabilirdi..
yazdiklarimsa cok ezberden..
ana haber bultenlerinde anlatilanlar baska,gidilen okullar baska,giyilen formalar baska,din dersleri baska,sen gibi olmayanla yasam baska….
tartisilan konular baska baska olsaydi..
ya da ben daha cok sokakta olsaydim?
‘-dı,-di’-di’li gecmis zaman..
peki..
asosyal bi kimse olarak tek basima,soguktan nefret eden bi kimse olarak ocak ayi basinda sokakta ne yalnizligimi hissettim,ne usudugumu....
sol elimi hic tanimadigim bi kadin,sag elimi hic tanimadigim bi erkekle tutusturunca hic usumuyo,1 den cok da 3 oluyo kisi..
yuruduk beraber..
tunel e kadar..
filistin e kadar..
inancimiz,gucumuz ne kadar?..
yuruduk beraber,
yol’da..